Wonderen der Natuur

Jelle Hofstra


Erg enthousiast ratelde de mevrouw door de telefoon. Ze had natuurkenner, de heer Wiebe Scheenstra uit Oosterwolde, ook al gebeld en die had op zijn beurt de krant al ingelicht. Er zou zelfs een fotograaf langs komen. En nu had ze ook mijn naam nog in de krant gezien en gelezen dat ik mij bezig hield met kikkers.


Het was wel een heel merkwaardig verhaal wat de mevrouw mij deed. Toen ze na een tijdje haar bloemen, die in een pot met water stonden en hun beste tijd hadden gehad, weg wilde doen, kwam ze tot een wonderlijke ontdekking. In het water krioelde het van het leven. Snel zwemmende diertjes met staartjes en dikke kopjes. Kortom, mevrouw kwam tot de slotsom dat de pot vol zat met kikkervisjes. En ze had geen flauw idee hoe die daar ingekomen waren, aangezien ze gewoon leidingwater had gebruikt. En waarvan de dikkopjes leefden was voor haar eveneens een raadsel – misschien van de drab die op de bodem lag – maar de beestjes waren zelfs al iets gegroeid. Ze wist niet hoe het verder moest met de larven en wilde ze wel bij mij onderbrengen. Ze moest die middag toch in de buurt zijn. Ze wilde echter eerst de fotograaf afwachten. Twee uur ’s middags leek haar een goede tijd.
Daar gaat onze middag weer, mopperde mijn vrouw nog. Dat samen winkelen kunnen we dus wel weer vergeten. Ik vond echter dat ik mij zo’n buitenkansje niet mocht laten ontglippen. Niets in de natuur is immers onmogelijk. Ik wachtte dan ook in spanning af.
De uren verstreken gestaag en het was inmiddels drie uur geweest en mijn vrouw was al alleen aan het winkelen geslagen. Kwart over drie arriveerde de mevrouw. Ze haalde de pot met inhoud uit de kofferbak te voorschijn en overhandigde die mij. Ik weet geloof ik al wat het is, verontschuldigde ze zich bij voorbaat. Maar kijkt u zelf maar even. Ik hield de pot tegen het licht. Het krioelde inderdaad van het leven. Allemaal wriemelende staartjes en evenveel dikke kopjes. Ze wachtte mijn reactie niet af. Het zijn muggenlarven nietwaar? vroeg ze voorzichtig. Ik kon het helaas alleen maar beamen. Sorry, dat ik u hiermee lastig val, zei ze, maar het blijft toch een merkwaardige zaak, vindt u niet? Die mug moet dan zeker tussen de bloemen hebben gezeten, want in huis heb ik absoluut geen muggen.


Ik bemerkte een flinke dosis leedvermaak bij mijn vrouw toen ze bij haar thuiskomst de pot met muggenlarven eens geringschattend opnam. Ze blikte even meewarig naar mij en ging zonder iets te zeggen over tot de orde van de dag.

 

« terug naar overzicht artikelen WARF-bulletin